ประเพณีทอดกฐิน

          ประเพณีการทอดกฐิน ในแต่ละปีจะมีการทอดกฐินภายใน 1 เดือน หลังออกพรรษา วัดที่สามารถรับกฐินได้ ต้องมีพระภิกษุจำพรรษาโดยไม่ขาดพรรษาเลย ไม่ต่ำกว่า 5 รูป โดยแต่ละวัดสามารถรับกฐินได้ปีละ 1 ครั้ง

           การทอดกฐินเป็นกาลทาน ตั้งแต่แรม 1 ค่ำ เดือน 11 ถึงวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 ถ้าทอดก่อนหรือทอดหลังกำหนดนี้ ก็ไม่เป็นการทอดกฐิน

          คำว่า กฐิน แปลว่า ไม้สะดึง คือกรอบไม้สำหรับขึงผ้าให้ตึง สะดวกแก่การเย็บ สมัยโบราณการเย็บผ้าต้องเอาไม้สะดึงมาขึงผ้าให้ตึงเสียก่อนแล้วจึงเย็บเพราะช่างยังไม่มี ความชำนาญเหมื่อนสมัยปัจจุบันนี้ และเครื่องมือในการเย็บก็ยังไม่เพียงพอ การทำจีวรในสมัยโบราณจะเป็นผ้ากฐินหรือแม้แต่จีวรอันมิใช่ผ้ากฐิน ถ้าภิกษุทำเอง ก็จัดเป็นงานเอิกเกริกทีเดียว


 ในพระวินัย ระบุอานิสงส์กฐินไว้ 5 คือ
1. เข้าบ้านได้โดยมิต้องบอกลาภิกษุด้วยกัน
2. เอาไตรจีวรไปโดยไม่ครบสำรับได้
3. ฉันอาหารเป็นคณะโภชน์ได้
4. เก็บจีวรไว้ได้ตามปรารถนา
5. ลาภที่เกิดขึ้นเป็นของเธอผู้จำพรรษาในวัดนั้น


ในการทอดกฐินนี้ ยังมีกฐินและข้อพิเศษที่ควรนำมากล่าวไว้ด้วย คือ 1. จุลกฐิน 2.ธงจระเข้
 
1. จุลกฐิน มีกฐินพิเศษอีกชนิดหนึ่ง เรียกว่าจุลกฐินเป็นงานที่มีพิธีมาก ถือกันว่ามีอานิสงส์มากวิธีทำนั้น คือเก็บผ้ายมากรอเป็นด้วย และทอให้แล้วเสร็จเป็นผืนผ้าในวันเดียวกัน และนำไปทอดในวันนั้น กฐินชนิดนี้ ต้องทำแข่งกับเวลา มีผู้ทำหลายคน แบ่งกันเป็นหน้าที่ ๆ ไป ในปัจจุบันนี้ไม่ค่อยนิยมทำ

2. ธงจระเข้ โดยธรรมเนียมแล้วถ้าวัดไหน ขึ้นธงจระเข้ไว้ที่หน้าวัด ก็เป็นที่รู้กันว่า วัดนั้นได้มีการทอดกฐินแล้ว

credit :
http://www.med.cmu.ac.th/secret/admin/web/custom5_3.html

http://www.chaoprayanews.com/2010/11/02/%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%B5%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B8%81%E0%B8%90%E0%B8%B4%E0%B8%99/